Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozbawić — dk VIa, rozbawićwię, rozbawićwisz, rozbawićbaw, rozbawićwił, rozbawićwiony rozbawiać ndk I, rozbawićam, rozbawićasz, rozbawićają, rozbawićaj, rozbawićał «wzbudzić w kimś wesołość, rozweselić kogoś, wprowadzić kogoś w dobry, pogodny nastrój,… … Słownik języka polskiego
rozbawiać się – rozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wprawiać się czymś w dobry nastrój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Goście rozbawili się na imieninach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbawiaćam, rozbawiaća, rozbawiaćają {{/stl 8}}– rozbawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbawiaćwię, rozbawiaćwi, rozbawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować czyjąś wesołość, rozweselać, rozśmieszać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmiech — 1. Coś (jest) śmiechu warte «coś jest mało ważne, niepoważne, nieistotne, błahe»: Kiedy złapiemy takiego kolportera, kierujemy sprawę do kolegium, gdzie zostaje on ukarany mandatem w wysokości... 30 zł! To śmiechu warte, bo taki ktoś miesięcznie… … Słownik frazeologiczny
rozbawienie — ↨ rozbawienie się n I rzecz. od rozbawić (się) … Słownik języka polskiego
rozbawiony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozbawić (p.) rozbawiony w użyciu przym. «będący w dobrym humorze, nastroju; wyrażający wesoły humor, nastrój; rozweselony, radosny» Rozbawione towarzystwo. Rozbawione głosy, śmiechy, spojrzenia … Słownik języka polskiego
rozbrykać się — dk I, rozbrykać sięam się, rozbrykać sięasz się, rozbrykać sięają się, rozbrykać sięaj się, rozbrykać sięał się 1. «o zwierzętach: zacząć biegać wykonując podskoki, wierzgając w biegu» Koń się rozbrykał. 2. «przebrać miarę w zabawie; rozdokazywać … Słownik języka polskiego
rozdokazywać się — dk VIIIa, rozdokazywać sięzuję się, rozdokazywać sięzujesz się, rozdokazywać sięzuj się, rozdokazywać sięywał się «rozbrykać się dokazując, rozbawić się, rozfiglować się» Dzieci się rozdokazywały … Słownik języka polskiego
rozhukać się — dk I, rozhukać sięam się, rozhukać sięasz się, rozhukać sięają się, rozhukać sięaj się, rozhukać sięał się 1. «o zwierzętach: rozbrykać się» Konie rozhukały się. 2. pot. «stać się niesfornym; rozbawić się, rozhulać się, rozszaleć się» Dzieci… … Słownik języka polskiego
rozhulać się — dk I, rozhulać sięam się, rozhulać sięasz się, rozhulać sięają się, rozhulać sięaj się, rozhulać sięał się «zacząć hulać bez umiaru; rozbawić się, rozswawolić się» Rozhulać się na dobre, ponad miarę … Słownik języka polskiego
rozigrać się — [wym. roz igrać się] dk I, rozigrać sięam się, rozigrać sięasz się, rozigrać sięają się, rozigrać sięaj się, rozigrać sięał się «zacząć się bawić beztrosko; rozbawić się, rozdokazywać się, rozswawolić się» Rozigrali się jak dzieci … Słownik języka polskiego
